Zehra babasına acımaya başlıyor artık. Ama ne zaman ona acıdığını düşünse aklına annesi ve çektiği eziyetler geliyor. Sonrada acıma duygusu bir an nefrete dönüşüyor. Ve bu anda aşırı bir duygusallık oluyor. Sanırım şu zamana kadar okuduğum en anlamlı ve en duygusal kitap. Belki de şuana kadar okuduğum kitaplarla zaman harcadım. Sanırım o yüzden edebiyat sınavım düşük. Belki ikinci sınav için Türk Edebiyatı Klasiklerinden okursam biraz düzelir.Umarım böyle olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder