Çok güzel bir bölüm. Okuyucuda estetik zevkin uyanmasını sağlıyor. Akıcı anlatımı, olayların mutlu, heyecanlı ve zevk verici olması kitabı okuma isteği veriyor. Mesela ben bu bölümü okurken hiç ara vermedim. Çünkü hep "Acaba ne olacak bundan sonra ? " diye düşündüm. Çok romantik bir bölümdü. Cemil Bey'le Münire mutlu olunca ben de mutlu oluyorum. Annem kitabı okurken yüz ifadelerimin sürekli değistiğini, söyledi. Özellikle bu bölümde hep gülüyormuşum. Ama ben hiçbirinin farkında değilim. Çünkü kitap beni alıyor , Cemil Bey'le Münire'nin yaşadığı zamana götürüyor. Sanki ben de romanın bir karakteriymişim gibi. Sanki onların yaşamını uzaktan izleyen biriymişim gibi. Her dakika onların yanındayım. Ve ben anladım ki onların aşkı bitemez. Onlar birbirlerinin kaderi. Tam "bitti" derken kader yine onlara yardım ediyor. Onların aşkı onlara umut veriyor. Belki de HEP O ŞARKI umut veriyor. Kim bilir ? Hep o şarkı demişken ben bir araştırma yaptım. Aslında "HEP O ŞARKI" Zeki Müren'in bir şarkısıymış. Ben dinledim ama klasik müzik sevmediğim için sıkıldım. Klasik müzik dinlemeyi seven okuyucular kesinlikle dinlesinler bu şarkıyı. Dinlemek isteyen okuyucular bu linkten şarkıya ulaşabilirler.
https://youtu.be/XBp1rUjmJDQ
1 Kasım 2015 Pazar
BİR DÖNÜM NOKTASI
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder