SON

  Kitabı okurken ben de tıpkı Zehra gibi sitem ediyordum oysa ki babasının hiç bir suçu yokmuş. Her şeyi eskisi gibi ailesi için yapmış.
   Kitapta tam bu bölümleri okurken artık kendimden geçtim yani. Gözlerim doldu. Zehra babasına acırken bende acıdım. Artık Zehra'yla bende öğrenmiştim acıma duygusunu.

Posted via Blogaway

DUYGUSAL

Posted via Blogaway

ACIMAYI ÖĞRENDİM

      Ben bile Zehra'nın babasına kitabın başlarında sinir olurken şuan gerçekten acıdım. Kaynanasına merhametli diyor fakat bence hiç merhametli gibi değil , daha çok mal derdindeymiş gibi sanki. İstediği şeyin olması için çeşitli bahaneler üretip kızını öne sürüyor bence. Bir de kızının çocukluğunu avantaj olarak kullanıyormuş gibi . Ya da belki de yanlış anladım. Ama gerçekten Mürşit Bey'e çok yazık. Adam ailesini korumak için o kadar şey yapıyor fakat karısı buna gevşek diyor. Hayat ne kadar acımasız. Adamın bütçesine uymadığı halde karısını ve kaynanasını mutlu etmek için hiçbir masraftan kaçınmayıp bir sürü şey yapıyor fakat karısı Müveddet bunlarla yetinmiyor. Başkalarının mutluluğunu kıskanıyor. Bence burada acımasız olan Mürşit Bey değil , Müveddet ve annesi.